Kaparoz, Hürriyet Gazetesi yazarları ile gazetenin yeni patronu Erdoğan Demirören’in gerçekleştirdiği ilk toplantının notlarına ulaştı. İşte gazete yazarlarının yeni patronla buluştuğu ilk toplantı:
E.Demirören: Arkadaşlar günaydın, bazı endişeleriniz olduğunu biliyorum.
E.Ö.: Bizim en büyük endişemiz sizin sağlığınız. Başka hiçbir endişemiz yok.
E.Demirören: Çok teşekkür ederim Ertuğrul Bey. Öncelikle şunu söylemek istiyorum, bugün bana istediğiniz soruyu sorabilirsiniz. Hiç çekinmeden yanıt vermeye çalışacağım. Ahmet Bey, sizin bir sorunuz var sanırım?
A.H.: Evet açıkçası sormak istediğim bir soru var.
E.Demirören: Buyurun lütfen.
A.H.: Beyefendi nasıllar?
E.Demirören: Anlamadım?
A.H.: Beyefendi nasıllar? Benim sorum bu şekilde olacaktı.
E.Demirören: Kendisi çok iyi, buraya geleceğimi de biliyor. Hepinize selam söyledi.
(Gülüşmeler, kıkırdaşmalar)
F.B.: Çok memnun olduk. Sizlere de çok teşekkür ederiz efendim. Gerçekten de çok farklı bir toplantı oluyor. Yani sayenizde, gerçekten farklı bir hava geldi gazeteye.
E.Demirören: Teşekkür ederim Fikret Bey. Tabii ki hepinizin Aydın Bey’le bir muhabbeti olduğunu biliyorum.
E.Ö.: Kim dediniz, Aydın Bey mi?
E.Demirören: Aydın Bey, yani Aydın Doğan.
A.H.: Sanırım eski patronumuzdan söz ediyorsunuz. Tabii Aydın Doğan da iyi bir insandı ama gazeteci değildi. Bunu söylemek zorundayım.
E.Demirören: Ben de gazeteci değilim ama.
A.H.: Kusura bakmazsanız burada sözünüzü keserek size itiraz etmek durumundayım. Siz çok iyi bir gazetecisiniz ama farkında değilsiniz. Siz olmasanız bugün binlerce gazeteci işsiz kalmıştı. İktidarla gazeteleri dengede tutabilen çok farklı bir yanınız var. Aydın Bey maalesef.
E.Demirören: Ahmet Bey, şu an Aydın Bey burada yok. İsterseniz o konulara girmeyelim.
E.Ö.: Yok yok girelim. Geçmişteki hatalarımızı sayalım ki ileride tekrar etmeyelim. Aydın Bey çok hatalar yaptı. Bizler kendisine engel olmaya çalıştık ancak başaramadık. İnanın uzun süredir ben bugünkü havayı solumamıştım bu gazetede. Yani zamanlama olarak da bakınca. Sanki bahar geldi gazeteye.
(Gülüşmeler, onaylamalar)
E.Demirören: Arkadaşlar, ben size işinizi öğretecek değilim. Elbette hepimiz özgürlüklerden yanayız. Ama ülkemizin durumunu da biliyorsunuz.
F.B.: Efendim ama’dan sonrasına gerek yok. Biz deneyimli gazetecileriz, anlarız gerisini. Siz ama’dan sonrasına hiç zahmet etmeyin.
E.Demirören: Yahu lafımı bitirseydim.
A.H.: Efendim siz ‘ama’ deyin orada bırakın. Biz devamını daha güzel anlarız. Detaylara boğulmayın. Mesela “Dünkü haberiniz iyiydi ama” demeniz yeterli. Biz gereğini yaparız. Aydın Bey gereksiz detaya girerdi. Fikret Bey’in dediği gibi bizim tecrübemiz o cümleyi tamamlamaya yeter.
E.Demirören: Eh, peki madem. Beyefendinin bir de müjdesi olacak, ufak da olsa bir zam öngörüyor kendisi.
E.Ö.: Efendim ne gerek vardı bunlara. Yüzde kaç olarak öngörüyor acaba?
E.Demirören: Enflasyonun iki puan üzerinde. Abdülkadir Bey’e ilave iki puan daha yapalım dedi.
(Gülüşmeler, tebrikler)
A.S.: Hiç zam olmasa da olurdu. Lütfen beyefendiye özel olarak teşekkürlerimi iletir misiniz? Biz bir gün de bu toplantımızda kendisini ağırlamak isteriz. Onun başkanlığında bir toplantı gazetemiz çalışanlarına moral verir.
(Onaylamalar, uğultuya dönüşen evet, evet sesleri)
E.Demirören: Elbette, kendisine ileteceğim. Evet arkadaşlar. Hepinize teşekkür ediyorum, yeni dönem hepimize hayırlı olsun diyorum.
(Alkışlar, bravo sesleri…)